Kahrolsun Bağzı Erkekler

Aslında bu yazıyı yarın yazmaktı niyetim ama içimde tutamam hiçbir şeyi bilirsiniz.

Erkek milletinden dertliyim dostlar ama sanmayın ki bu aşk ya da kuyruk acısı. Derdim kadınla nasıl konuşulur, nasıl davranılır bilmeyenlerle.

Bu sabah işe gitmek için evden çıktım asansöre bindim aşağı inerken bir kat sonra durdu asansör. Kapı açıldı, 40 yaşlarında bir adam-muhtemelen yüzlerini bilmediğim onlarca komşumdan biri -adam bana bakıyor ben adama. Baktı, baktı ve sonra en iyisi ben sizi rahatsız etmeyim dedi ve merdivenlere yöneldi. Ya bir kadınla asansörde kalmak bu kadar mı korkutucu arkadaş. Hayır öyle kimsenin üzerine atlayacak bir insan da değilim, ne bu çekince. Aşağı inene kadar içimden ne laflar hazırladım kapıda karşılaşırsak söyleyim diye ama yakalayamadım.

Bu olaya takılmamın diğer bir nedeni ise geçenlerde yaşadığım benzer bir olay. Bir kamu kuruluşunun üst düzey yetkililerine eğitim veriyoruz. Eğitime başlamadan tanışıyoruz, yok bu Ahmet bey, yok bu Mehmet bey derken badem bıyıklının birine geldi sıra diğerlerine yaptığım gibi ona da elimi uzattım ama elim havada kalmaz mı. Takdir edersiniz ki g.t oldum. Bir de eğitim boyunca adam konu uzmanı ben olsam da sorularını hep bizim ekipteki erkek arkadaşa sormaz mı iyice ifrit oldum.

Ama işte dengesizler çoğu terazinin ayarını tutturamıyor. Bazıları ise gereksiz samimi ve lakayt. Ağzına girecek sanki konuşurken  ya da gereksiz yere temas halinde kah omzuna dokunur kah koluna.

Yok mu bir düğmeniz ya da ayarınız arkadaş sizi optimum seviyeye ayarlayalım.